Po prostu wyjaśniono dylatację czasu: co to w ogóle jest?

Ważną częścią teorii względności Einsteina jest dylatacja czasu. Możesz dokładnie dowiedzieć się, co to jest w tej praktycznej wskazówce.

Dylatacja czasu - co to w ogóle jest?

Zanim szczegółowo wyjaśnimy dylatację czasu, musisz wiedzieć dwie rzeczy: 1. Żaden obiekt nie może być szybszy niż światło. 2. Światło zawsze ma taką samą prędkość, a mianowicie 299792458 metrów na sekundę. Nie potrzebujesz więcej, aby zrozumieć dylatację czasu. Wyjaśnimy ci to na przykładzie tak zwanego „zegara świetlnego”: jest to fikcyjny zegar, w którym światło jest zawsze odbijane w przód iw tył między dwoma zwierciadłami, tworząc stały cykl.

• W naszym eksperymencie myślowym jeden z tych zegarów jest zamontowany na statku kosmicznym, który nie porusza się względem nas przy żadnej prędkości (V), więc V = 0. Kolejny statek kosmiczny z zegarem świetlnym leci teraz z prędkością zbliżoną do tego statku (względem obserwatora) ) blisko prędkości światła, na przykład V = 0, 99 ⋅ c.
• Teraz musisz być trochę kreatywny: wyobraź sobie światło jako małą kropkę. W przypadku statku kosmicznego, który się nie porusza, światło może biegać całkowicie pionowo od góry do dołu iz powrotem. Odległość odpowiada odległości między lusterkami. Ponieważ drugi statek kosmiczny się porusza, światło musi biec po przekątnej, aby dogonić latający statek kosmiczny. Tutaj światło ma przed sobą długą drogę, ponieważ prędkość światła c zawsze pozostaje taka sama.
• Zjawisko to można jednak zastosować także do innych procesów fizycznych. Im szybciej system porusza się względem obserwatora, tj. Im większa jest prędkość względna, tym wolniej drugi system wydaje się obserwatorowi i odwrotnie.
• Czas ten można również obliczyć za pomocą prostej formuły. Tutaj stosuje się wzór ∆t '= ∆t: √ (1 - V²: c²). Zwróć jednak uwagę na obliczenia punkt przed kreską.
• Oprócz normalnego dylatacji czasu istnieje również grawitacyjne dylatowanie czasu, które występuje również w ogólnej teorii względności Einsteina. Czas płynie wolniej w pobliżu silnego pola grawitacyjnego, a tym samym w pobliżu silnej krzywizny przestrzeni. W przeciwieństwie do normalnej dylatacji czasu, obserwator znajdujący się wyżej w polu grawitacyjnym widzi czas obserwatora poniżej tego, który biegnie wolniej, podczas gdy obserwator znajdujący się poniżej widzi czas drugiego biegającego szybciej.

Albert Einstein jako robot: Ten mini Einstein oferuje korepetycje

W następnej praktycznej wskazówce wyjaśnimy, jak działają komputery kwantowe.