Naucz się programowania w Javie - podstawy

Java jest jednym z najbardziej znanych języków programowania na świecie i jest używana na ponad trzech miliardach urządzeń. Jeśli chcesz nauczyć się języka Java, tutaj znajdziesz pierwsze wprowadzenie.

Java: Jak stworzyć swój pierwszy program

Aby móc poprawnie kodować w Javie, potrzebujesz środowiska programistycznego, w skrócie: IDE. IntelliJ lub Visual Studio jest bardzo odpowiedni dla Java. Różne pierwsze programy można znaleźć w galerii zdjęć na końcu artykułu.

W Javie każde polecenie do wykonania musi należeć do klasy. Ważne: program główny jest zwykle w klasie o nazwie „Main”. Możesz jednak również dodać więcej klas. Nasz pierwszy program zaczyna się od kodu „class Main {”.
Każda aplikacja Java ma także punkt początkowy, czyli metodę (lub „funkcję”) o nazwie „main”. Następnie musisz dodać kod „public static void main (String [] args) {”. W Javie „public” oznacza, że każdy może uzyskać dostęp do tej funkcji. Słowo „statyczny” oznacza, że metodę można wykonać bez wystąpienia. Oznacza to: Podczas tworzenia obiektu żadna pamięć nie jest zarezerwowana dla atrybutów / metod. Te elementy są tworzone podczas kompilacji. Kompilacja oznacza, że napisany kod programu jest konwertowany na kod wykonywalny („język maszynowy”). Ponadto „void” oznacza, że ta metoda niczego nie zwraca. Nazwa tej metody to „main”.
Następnie chcemy, aby program wypisał słowo „cześć”. Aby to zrobić, napisz „System.out.println („ Hello ”);”. Twój pierwszy program Java jest teraz gotowy. Nie zapomnij dodać dwóch „}” na końcu.

Komentarze w Javie

Aby ułatwić programowanie, możesz dodawać różne komentarze.

Możesz utworzyć komentarz jednowierszowy w następujący sposób: »// To jest komentarz«
Możesz także dodać komentarz do kilku wierszy w ten sam sposób. Zaczyna się od „/ *”, a kończy na „* /”.
Na koniec możesz także dodać komentarz do dokumentacji. Aby to zrobić, napisz „/ **” na początku i „* /” na końcu. Każda nowa linia tego komentarza zaczyna się od „*”. Komentarz do dokumentacji jest przydatny, jeśli na przykład chcesz podać wersję programu i autora. Ten specjalny rodzaj komentarza służy do dokumentowania aplikacji bezpośrednio w kodzie źródłowym. Następnie możesz wygenerować szczegółową dokumentację programu. Jednak w przypadku mniejszych programów nie jest to na razie tak ważne.

Java: twórz zmienne - jak to działa

Aby pracować w Javie, musisz utworzyć zmienne.

Aby to zrobić, musisz poradzić sobie z normalnymi typami danych w informatyce. Najpierw jest liczba całkowita. To jest liczba całkowita. Polecenie »int var1 = 42;« definiuje na przykład zmienną „var1” i przypisuje jej wartość całkowitą „42”.
W Javie często znajdziesz ciągi znaków. Mogą to być słowa lub całe zdania. Polecenie »String name =„ Hans ”;« przypisuje wartość „Hans” do zmiennej „name”.
Możesz także zdefiniować liczby przecinków w Javie. Można to zrobić na przykład za pomocą polecenia „double var2 = 15.9;”.
Następny jest „Char”. To jest jedna postać. Poleceniem tego może być „char var3 = 'Z';” w Javie.
Wreszcie istnieje typ danych „Boolean”, który może mieć dwa stany: True lub False. Na przykład w Javie można to zrobić za pomocą polecenia „boolean var4 = true;”.

Operatory matematyczne w Javie

Podobnie jak w innych językach programowania, w Javie istnieją różne operatory.

Podobnie jak w matematyce klasycznej, można dodać dwa sumy za pomocą »+«. Za pomocą „-” odejmujesz jedną subtrahend od jednej minuty. Za pomocą „*” możesz pomnożyć dwa czynniki, a za pomocą „/” możesz podzielić dywidendę przez dzielnik, aby otrzymać iloraz.
Istnieje również funkcja o nazwie „Modulo” w Javie. Służy do tego znak „%”. Przykładem może być kod „int res = 23% 6;”. 23 podzielone przez 6 daje 3, a pozostała liczba 5. Ta liczba jest przechowywana w zmiennej „res”.
Możesz także obliczyć za pomocą zmiennych (patrz poprzedni akapit). Jednak liczby, które są przechowywane w odpowiednich zmiennych, są wykorzystywane w obliczeniach.

Java: Przyrost i spadek

Funkcje te są niezbędne, szczególnie w przypadku pętli.

Na przykład możesz zapisać liczbę całkowitą w zmiennej „x”. Za pomocą kodu »x = x + 1;« można zwiększyć wartość o 1. Aby zaoszczędzić miejsce, możesz także napisać „++ x”.
Podobnie wartość można zmniejszyć o 1 za pomocą »--x«.
Można jednak rozróżnić „Prefiks” i „Postfiks” (lub w języku niemieckim: „Prefiks” i „Sufiks”). Przykładem jest kod „int x = 34;” ⮩ „int y = ++ x;”. W tym przypadku wartość 34 jest najpierw zwiększana o 1, a dopiero potem przypisywana do zmiennej y. Po tym kroku obie zmienne („x” i „y”) mają wartość „35”. Całość nazywa się „przedrostkiem”.
Zamiast „++ x” możesz napisać „x ++”. Najpierw wartość zmiennej „x” jest przypisywana do zmiennej „y”, a następnie wartość „x” jest zwiększana o 1. Podczas gdy „y” ma wartość 34, „x” ma już wartość 35.
„Operatorzy przypisań” są również bardzo praktyczni. Zamiast „num2 = num2 + num1” możesz także napisać „num2 + = num1”. Całość działa również z odejmowaniem (»- =«), mnożeniem (»* =«), dzieleniem (»/ =«) i dzieleniem z resztą (»% =«).

$config[ads_text5] not found

Złóż sznurki

Jak już wiesz, łańcuch jest łańcuchem w informatyce.

W Javie - podobnie jak w innych językach programowania - możesz łączyć ciąg z kilku innych ciągów.
Przykładem tego jest kod »String firstN =" Hans ";« ⮩ »String lastN =" Peter ";« ⮩ »String name = firstN +" "+ lastN;«.

Java: Otrzymano dane wejściowe użytkownika

Aby użytkownik mógł wchodzić w interakcje z programem Java, praktyczne jest czytanie naciśnięć klawiszy.

Aby to zrobić, najpierw napisz polecenie »import java.util.Scanner;«, aby zaimportować wymagany moduł.
Następnie utwórz nowy skaner za pomocą »Scanner Input = new Scanner (System.in);«.
Za pomocą polecenia »System.out.println (Input.nextLine ());« można teraz uzyskać wynik całej wprowadzonej linii.
Alternatywnie możesz także użyć nextByte (), nextShort (), nextInt (), nextLong (), nextFloat (), nextDouble (), nextBoolean () lub next () «Użyj. To z kolei zależy od rodzaju danych, które chcesz otrzymywać.