GPT - co za tym stoi?
Każdy dysk twardy zawiera co najmniej jedną partycję, a GPT określa tablicę partycji. W związku z tym trzyliterowe oznaczenie GPT oznacza tabelę partycji Guid.
Zalety tabeli partycji Guid (GPT) w porównaniu z głównym rekordem rozruchowym (MBR)
Główny rekord rozruchowy, który zawiera tablicę partycji, współpracuje z BIOS-em, a tymczasem oba stały się nieco dłuższe. Dlatego nie spełniają już wymagań nowoczesnego sprzętu i oprogramowania - takich jak dyski twarde.
- Z drugiej strony tablica partycji Guid, która jest standardowo implementowana w następcy bios, UEFI, oferuje pewne zalety w stosunku do nieco przestarzałego MBR.
- Chociaż głównym rekordem rozruchowym można zarządzać maksymalnie czterema partycjami podstawowymi, bariera ta została usunięta z GPT.
- Do tej pory w MBR można było użyć tylko około 2 terabajtów miejsca na dysku twardym. Oczywiście nie jest to już wystarczające w przypadku dzisiejszych wymagań dotyczących pamięci masowej i nowoczesnych dysków twardych. Z drugiej strony dzięki GPT możesz łatwo wykorzystać 18 eksabajtów przestrzeni dyskowej.
- Jednak tabela partycji Guid jest ograniczona do 256 terabajtów przez obecnie używany system plików NTFS, ale wciąż jest wystarczający dla komputerów domowych.
Jeśli chcesz utworzyć partycję dysku twardego w systemie Linux, mamy dla Ciebie kilka wskazówek.